6. Op avontuur in Phong Nha
Door: Elina
Blijf op de hoogte en volg Niek & Elina
24 Juli 2017 | Vietnam, Phong Nha
23-24 juli
Van Hué gingen we met de bus naar Phong Nha, een reisdagje. Phong Nha is een klein plaatsje, alle hostels/hotel zitten in de zelfde straat. Niet veel leven maar ook niet de hoofdreden van ons bezoek hier. Wij sliepen in een nieuw hostel van een Vietnamese familie. We werden heel vriendelijk ontvangen door superlieve mensen, van de familie was er maar 1 meisje dat engels sprak maar dat maakte helemaal niet uit. Het hostel had 10 kamers, en waren er nu 4 verhuurd dus een beetje leeg maar voor de rest prima. Bij een bookingscentre boekten we een trip voor de volgende dag; een trip door Nationaal park Phong-Nha Kè Bàng, het grootste kalksteenlandschap van Azië. 08:30 moesten we verzamelen bij het boekingscentrumpje. We stapten in de bus samen met 8 andere Nederlanders, 3 Spanjaarden, 2 Fransen, 2 Italianen en 2 Zwistserse. Eigenlijk allemaal mensen van onze leeftijd die ook op rondreis waren en 2 wat oudere mensen van tegen de 60. Het was ongeveer een half uurtje rijden tot de eerste stop. Een botanische tuin noemde ze het, maar het was meer een soort apenkooi midden in de jungle. Er zijn niet meer zo veel wilde dieren te vinden in de jungle van Vietnam omdat overal opgejaagd wordt en de mensen hier gewoon álles opeten. Dit gebied was gelukkig beschermd, jammer genoeg stond daar dan wel weer tegenover dat de aapjes in gevangenschap leefde, het gebied was afgeschermd met netten. Onze Vietnamese gids heette Ken sprak goed Engels en vertelde leuke dingen over de omgeving en geschiedenis daarvan.
Onze tweede stop was bij de Paradise Cave. Een wandeltocht door de schitterend groene jungle, een flinke klim omhoog. Wat kwamen we op een bijzonder plekje uit. Voor de ingang van de grot gaf Ken ons instructies en vertelde hoe de grotten zijn ontstaan. De grotten zijn ontdekt door een "jungleman" die in de zomer wanneer het nooit waaide of regende en constant 40 graden was, plots een windvlaag voelde, die volgde hij omhoog de en zo ontdekte hij de opening van de enorme grot. De grot ga je langs boven in, er gaan lange trappen naar beneden waar een soort brug van een kilometer op is gebouwd om over te lopen. Langs de kanten staan spots zodat je mooi rond kunt kijken. Het is donker en koud! Dat was eigenlijk wel heel fijn na die klim want we zweette ons rot. We werden een beetje stil van wat we om ons heen zagen, het leek wel of we op de maan liepen zo mooi zag het eruit. Het was immens groot en mooi, je hoorde en zag druppeltjes water op de grond vallen, die landen op de klei achtige grond en groeiden zo uit tot hele mooie rotsachtige pilaren. Moeilijk te beschrijven maar wat was het mooi! We mochten een uur vrij rond lopen en we zijn tot de laatste minuut zijn verwonderd geweest hoe mooi het hier was.
Na de paradise cave, weer het pad door de jungle terug naar beneden gelopen en toen weer in de bus gestapt. Het was weer een half uurtje rijden naar de volgende stop; een restaurant waar we lekker gingen lunchen. Per tafel van 5 kregen we een hele grote schaal van riet bedekt met bananenbladeren met voor ieder een bananenblad opgevouwen gevuld met verschillende soorten kleverige rijst. Daarnaast allerlei soorten vlees, kip, noedels, ei, noten sla, rouwkost. Rolletjes om zelf een mix hiervan in een vers loempiatje te rollen van een soort zacht vers deeg, sausjes erbij. Heel appart allemaal. Het vlees hier en trouwens in heel Vietnam vind ik persoonlijk echt niet lekker, heek taai en veel grote stukken vet eraan. Voor de rest wel leuk hoor zo'n maal met z'n allen, nog een beetje verhalen uitwisselen met elkaar. Onder ons zat een tafel locals ook lekker te lunchen, die begonnen toen ze uit waren gegeten gitaar te spelen, te zingen en met lepels, op elkaar en op de tafels een lekkere beat erbij te maken.
Na het eten moesten we onze kleding uit doen en al onze spullen in de bus gooien, in zwembroek en bikini's werden we naar een tentje geleid waar we helmpjes opkregen, in een tuigje moesten stappen en zwemvesten aan kregen. We moesten ook nog verklaring invullen dat we gezond waren en lichter dan 90 kilo wogen, beetje appart. Toen een trap op naar een 10 meter hoog plateau. Voor mij best wel een dingetje want ik ben niet zo'n held met hoogtes! Je kon trouwens ook met de kano maar ik wilde het toch graag proberen. Gelukkig ging de trap deels via een soort huisje binnen zodat je niet zo door had hoe hoog we al waren. Vervolgens moest je op een gammel houten plateautje gaan staan waar je plots wel 10 meter de diepte in keek en werd je vastgezekerd. Daar stond ik met knikkende knieën, moest een beetje naar achter leunen en kreeg een voorzichtig duwtje van onze Vietnamese gids. 400 meter lang zoefde je door de lucht, het was echt heel erg gaaf! Prachtig uitzicht ook weer, steeds lager over het water. Na mij kwam Niek ook aanzoefd, die vond het maar saai, kan voor hem niet extreem, snel en hoog genoeg zijn! We wachten even tot onze groep compleet was, en volgde toen onze Ken op onze blote voetjes door een "pad" van modder en gras tot we vlak voor de "Dark Cave" stonden.
Daar werden onze lichtjes aan gedaan, die op onze helmen vast zaten en we liepen en zwommen door een soort inham met allemaal kalkstenen rotsen en modderig water. We dachten dachten eigenlijk dat dit ons modderbadje al was, maar dit was nog niets. En was een heel smalle donkere opening waar we door moesten over een heel smal glad en modderig pad. Het was hier heeel donker en heeel koud. Sommige stukken moest je echt op handen en voeten lopen en klimmen omdat dat net een soort glijbanen waren, maar waar je dus niet echt vanaf kon glijden want dan landde je op scherpe stenen. Het was echt heel gaaf en duurde ook best lang voordat we in een stukje kwamen waar we konden zwemmen. We maakten zwemmend een oversteek moesten toen nog een klein stukje lopen en kwamen uit bij het echte modderbad! We dreven er als ware doorheen, het was echt bizar, je werd letterlijk vanzelf omhoog geduwd zodat je bleef drijven op je rug of op je buik, het voelde dik en drillerig aan het was echt zo leuk! Je kón bijna niet meer opstaan zo dik en vast was de modder. De wanden waren van klei en tussen onze tenen en vingers zaten ook hele dodden klei. We hebben hier ongeveer een kwartiertje gechild en gebadderd en zijn toen helemaal bruin het pad weer terug gevolgd. Daarna lekker schoongespoeld in de rivier en gingen met de kajak terug naar de kant. Daar konden we nog heel even chillen, van een kleine zipline onszelf in het water laten vallen en toen moesten we allemaal weer droge kleren aan en terug naar de bus. Die reed ons binnen een half uur weer terug naar het boekingscentrum. We namens afscheid van de gids en de andere mensen en doken de bamboo bar in om daar een lekkere smoothie te bestellen en wat hapjes; wonderballs een soort gefrituurde balletjes met aardappel en groente erin. En komkommer met verse pindakaas, klinkt gek maar heel lekker. 's avonds nog even gepoeld maar we waren erg moe en zijn lekker nog een filmpje gaan kijken in bed. Morgen weer een reisdag voor de boeg met de trein.
Van Hué gingen we met de bus naar Phong Nha, een reisdagje. Phong Nha is een klein plaatsje, alle hostels/hotel zitten in de zelfde straat. Niet veel leven maar ook niet de hoofdreden van ons bezoek hier. Wij sliepen in een nieuw hostel van een Vietnamese familie. We werden heel vriendelijk ontvangen door superlieve mensen, van de familie was er maar 1 meisje dat engels sprak maar dat maakte helemaal niet uit. Het hostel had 10 kamers, en waren er nu 4 verhuurd dus een beetje leeg maar voor de rest prima. Bij een bookingscentre boekten we een trip voor de volgende dag; een trip door Nationaal park Phong-Nha Kè Bàng, het grootste kalksteenlandschap van Azië. 08:30 moesten we verzamelen bij het boekingscentrumpje. We stapten in de bus samen met 8 andere Nederlanders, 3 Spanjaarden, 2 Fransen, 2 Italianen en 2 Zwistserse. Eigenlijk allemaal mensen van onze leeftijd die ook op rondreis waren en 2 wat oudere mensen van tegen de 60. Het was ongeveer een half uurtje rijden tot de eerste stop. Een botanische tuin noemde ze het, maar het was meer een soort apenkooi midden in de jungle. Er zijn niet meer zo veel wilde dieren te vinden in de jungle van Vietnam omdat overal opgejaagd wordt en de mensen hier gewoon álles opeten. Dit gebied was gelukkig beschermd, jammer genoeg stond daar dan wel weer tegenover dat de aapjes in gevangenschap leefde, het gebied was afgeschermd met netten. Onze Vietnamese gids heette Ken sprak goed Engels en vertelde leuke dingen over de omgeving en geschiedenis daarvan.
Onze tweede stop was bij de Paradise Cave. Een wandeltocht door de schitterend groene jungle, een flinke klim omhoog. Wat kwamen we op een bijzonder plekje uit. Voor de ingang van de grot gaf Ken ons instructies en vertelde hoe de grotten zijn ontstaan. De grotten zijn ontdekt door een "jungleman" die in de zomer wanneer het nooit waaide of regende en constant 40 graden was, plots een windvlaag voelde, die volgde hij omhoog de en zo ontdekte hij de opening van de enorme grot. De grot ga je langs boven in, er gaan lange trappen naar beneden waar een soort brug van een kilometer op is gebouwd om over te lopen. Langs de kanten staan spots zodat je mooi rond kunt kijken. Het is donker en koud! Dat was eigenlijk wel heel fijn na die klim want we zweette ons rot. We werden een beetje stil van wat we om ons heen zagen, het leek wel of we op de maan liepen zo mooi zag het eruit. Het was immens groot en mooi, je hoorde en zag druppeltjes water op de grond vallen, die landen op de klei achtige grond en groeiden zo uit tot hele mooie rotsachtige pilaren. Moeilijk te beschrijven maar wat was het mooi! We mochten een uur vrij rond lopen en we zijn tot de laatste minuut zijn verwonderd geweest hoe mooi het hier was.
Na de paradise cave, weer het pad door de jungle terug naar beneden gelopen en toen weer in de bus gestapt. Het was weer een half uurtje rijden naar de volgende stop; een restaurant waar we lekker gingen lunchen. Per tafel van 5 kregen we een hele grote schaal van riet bedekt met bananenbladeren met voor ieder een bananenblad opgevouwen gevuld met verschillende soorten kleverige rijst. Daarnaast allerlei soorten vlees, kip, noedels, ei, noten sla, rouwkost. Rolletjes om zelf een mix hiervan in een vers loempiatje te rollen van een soort zacht vers deeg, sausjes erbij. Heel appart allemaal. Het vlees hier en trouwens in heel Vietnam vind ik persoonlijk echt niet lekker, heek taai en veel grote stukken vet eraan. Voor de rest wel leuk hoor zo'n maal met z'n allen, nog een beetje verhalen uitwisselen met elkaar. Onder ons zat een tafel locals ook lekker te lunchen, die begonnen toen ze uit waren gegeten gitaar te spelen, te zingen en met lepels, op elkaar en op de tafels een lekkere beat erbij te maken.
Na het eten moesten we onze kleding uit doen en al onze spullen in de bus gooien, in zwembroek en bikini's werden we naar een tentje geleid waar we helmpjes opkregen, in een tuigje moesten stappen en zwemvesten aan kregen. We moesten ook nog verklaring invullen dat we gezond waren en lichter dan 90 kilo wogen, beetje appart. Toen een trap op naar een 10 meter hoog plateau. Voor mij best wel een dingetje want ik ben niet zo'n held met hoogtes! Je kon trouwens ook met de kano maar ik wilde het toch graag proberen. Gelukkig ging de trap deels via een soort huisje binnen zodat je niet zo door had hoe hoog we al waren. Vervolgens moest je op een gammel houten plateautje gaan staan waar je plots wel 10 meter de diepte in keek en werd je vastgezekerd. Daar stond ik met knikkende knieën, moest een beetje naar achter leunen en kreeg een voorzichtig duwtje van onze Vietnamese gids. 400 meter lang zoefde je door de lucht, het was echt heel erg gaaf! Prachtig uitzicht ook weer, steeds lager over het water. Na mij kwam Niek ook aanzoefd, die vond het maar saai, kan voor hem niet extreem, snel en hoog genoeg zijn! We wachten even tot onze groep compleet was, en volgde toen onze Ken op onze blote voetjes door een "pad" van modder en gras tot we vlak voor de "Dark Cave" stonden.
Daar werden onze lichtjes aan gedaan, die op onze helmen vast zaten en we liepen en zwommen door een soort inham met allemaal kalkstenen rotsen en modderig water. We dachten dachten eigenlijk dat dit ons modderbadje al was, maar dit was nog niets. En was een heel smalle donkere opening waar we door moesten over een heel smal glad en modderig pad. Het was hier heeel donker en heeel koud. Sommige stukken moest je echt op handen en voeten lopen en klimmen omdat dat net een soort glijbanen waren, maar waar je dus niet echt vanaf kon glijden want dan landde je op scherpe stenen. Het was echt heel gaaf en duurde ook best lang voordat we in een stukje kwamen waar we konden zwemmen. We maakten zwemmend een oversteek moesten toen nog een klein stukje lopen en kwamen uit bij het echte modderbad! We dreven er als ware doorheen, het was echt bizar, je werd letterlijk vanzelf omhoog geduwd zodat je bleef drijven op je rug of op je buik, het voelde dik en drillerig aan het was echt zo leuk! Je kón bijna niet meer opstaan zo dik en vast was de modder. De wanden waren van klei en tussen onze tenen en vingers zaten ook hele dodden klei. We hebben hier ongeveer een kwartiertje gechild en gebadderd en zijn toen helemaal bruin het pad weer terug gevolgd. Daarna lekker schoongespoeld in de rivier en gingen met de kajak terug naar de kant. Daar konden we nog heel even chillen, van een kleine zipline onszelf in het water laten vallen en toen moesten we allemaal weer droge kleren aan en terug naar de bus. Die reed ons binnen een half uur weer terug naar het boekingscentrum. We namens afscheid van de gids en de andere mensen en doken de bamboo bar in om daar een lekkere smoothie te bestellen en wat hapjes; wonderballs een soort gefrituurde balletjes met aardappel en groente erin. En komkommer met verse pindakaas, klinkt gek maar heel lekker. 's avonds nog even gepoeld maar we waren erg moe en zijn lekker nog een filmpje gaan kijken in bed. Morgen weer een reisdag voor de boeg met de trein.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
